-
1 męczyć
męczyć [mɛnʧ̑ɨʨ̑]I. vtmęczy go kaszel der Husten plagt ihnnie męcz mnie nerv mich nicht! ( fam)II. vr2) ( cierpieć) sich +akk quälen, leiden3) ( trudzić się)
См. также в других словарях:
odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… … Słownik języka polskiego
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
nużyć — ndk VIb, nużyćżę, nużyćżysz, nuż, nużyćżył «powodować zmęczenie, znużenie (często przez swą jednostajność); męczyć, wyczerpywać» Nużąca praca, dyskusja. Siedzenie bez ruchu jest nużące. Nużyli go goście. nużyć się «odczuwać zmęczenie, wyczerpanie … Słownik języka polskiego
konać — Konać, umierać z głodu, z pragnienia, ze zmęczenia itp. «bardzo odczuwać głód, pragnienie, zmęczenie itp.»: Och, wejdźmy do domu i napijmy się. Konam wprost z pragnienia. J. Krakowski, Klucze. Pierwszy rzut oka wystarczał, aby upewnić się, że… … Słownik frazeologiczny
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego